പ്രണയമധുരത്തേന് കിനിയുമീ നീലരാവില്
നിര്ന്നിദ്രയായ് ഞാന് നിന്നന്തികത്തിലെന്
സങ്കല്പ യാമിനീ തീരത്തു വന്നെന്റെ
സൗവ്വര്ണ മോഹങ്ങള് പങ്കിടാമിന്നിനീ..
മായാതെ നില്ക്കുമീ വാര് മഴ വില്ലിന്റെ
മാസ്മര ഭാസുരപ്പൊന് നിറമാകവേ
പ്രേമാനുഭൂതി തന് കുങ്കുമം ചാര്ത്തി വന്നെ-
ന്മേനി ആകവേ പുല്കി പ്പുണരുന്നു.
നീരസം ഭാവിച്ചിരുന്നൊരാ നേരത്തു,
നിന് കരലാളന സ്പര്ശന ഹര്ഷത്തില്
എന്നെ ഞാന് എങ്ങോ മറന്നൊരാ മാത്രതന്
ഉന്മാദമേറി, ഞാന് നിന്നെ മുകര്ന്നില്ലേ?
മോഹങ്ങളൊക്കെ കപോതങ്ങളായ് മാറിയി-
ട്ടാ ഗഗനത്തില് നാം പാറിപ്പറന്നില്ലേ?
അന്നെനിക്കേകിയ ചുംബനപ്പൂക്കളെ-
ന്മാറിലെന്നുമൊരോമല് തിടമ്പായി,
മുഗ്ദാനുരാഗ ലഹരിയിലെപ്പൊഴും
നിത്യ രോമാഞ്ചമായ് നിര്വൃതിയേകുന്നു
അനുരാഗ വെണ്നുര ചിന്നിച്ചിതറുമീ
നറുനിലാ രാവിന്റെ സ്വപ്ന മയൂഖങ്ങള്
കാതരമാമൊരു ലാവണ്യപ്പൂമാരി
കോരിച്ചൊരിഞ്ഞാത്മ സംതൃപ്തിയേകുന്നു.
Sunday, April 20, 2008
പ്രണയമധുരം...
Labels:
നിലാവു.നിര്ര്വൃതി,
പ്രണയം,
മധുരം,
മോഹങ്ങള്
Subscribe to:
Posts (Atom)