Thursday, December 02, 2010

മൌനവാല്‍മീകം..





നിശബ്ദമായി ഇരിക്കുക!

ഒളിച്ചു കിടന്നു കൊള്ളുക.

നീ കാണുന്ന കിനാവുകളുടെ പാത രഹസ്യമായിരിക്കട്ടെ.

നിന്റെ വികാരങ്ങളും മറച്ചു പിടിച്ചുകൊള്ളുക.

നിന്റെ ആത്മാവില്‍, സ്പടികസമാനമായ ആകാശ വീഥിയിലെ

താരകള്‍‍ പോലെ, അവ ഉണര്‍ന്നു വരട്ടെ.

അവ രാത്രിയുടെഅവസാന യാമത്തിനു മുന്‍പു

അസ്തമിക്കുമല്ലോ!

അതില്‍ സന്തുഷ്ടി കണ്ടെത്തുക.

ഒരു വാക്കു പൊലും ഉച്ഛരിക്കരുതു.


വ്യക്തത കണ്ടെത്താന്‍ ഒരു ഹൃദയത്തിനു എങ്ങനെ സാധിക്കും?

നിന്റെ മനസ്സ് മറ്റുള്ളവര്‍ എങ്ങനെ അറിയും?

നിന്നെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതു എന്തെന്നു അവനു തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയുമോ?

ഒരിക്കല്‍ പറഞ്ഞു പോയാല്‍ ചിന്തകള്‍ അസത്യമായി.

തെളി നീരുതിരുന്ന ഉറവ അനക്കിയാല്‍, അതു കലങ്ങിപ്പോകും.

അതു കലങ്ങാതെ തന്നെ അതില്‍ നിന്നും ദാഹനീര്‍ കുടിക്കുക.

ഒരു വാക്കു പോലും ഉച്ഛരിക്കരുതു..


നിന്റെ അന്തരാത്മാവില്‍ നീ സ്വയം ജീവിക്കുക.

നിന്റെ ആത്മാവിനുള്ളില്‍, പുറം ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചം

ഏല്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതു‍ അന്ധമായി പോകുന്നു.


ഒരു ലോകം, മൂടുപടത്തിനു പുറകില്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന

വിചാര ധാരകളുടെ ഒരു മാന്ത്രിക വലയം സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്.

പകലിന്റെ ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങളില്‍ അതു മുങ്ങിത്താണു പോകും

ആരും അറിയാതെ ആ ഗാനം നീ ശ്രവിക്കുക.

ഒരു വാക്കു പോലും നീ ഉച്ഛരിക്കരുത്.


(ഒരു സ്വതന്ത്ര പരിഭാഷ: silentium by Fyodor Tyutchov..Translated into english by Vladimir Nobokov.)